Verd-bouisset
Ruscus aculeatus
Asparagaceae Ruscaceae
Àutri noum : Bresegoun, Trauco-sego, Calendau, Bouis-pougnènt, Verd-bouis.
Noms en français : Petit-houx, Fragon.
Descripcioun :Pichot aubret que porto de fru rouge à l'autouno e qu'adourno tradiciounalamen la taulo calendalo ("calendau"). Si pichòti flour estelado soun bessai mens couneigudo, pamens soun de vèire. Li fueio (cladodo), proun espinouso, rèston verdo de longo ("verd-bouisset").
Usanço :Lou verd-bouisset èi couneigu e emplega desempièi li mège grè (bon diureti). A l'ouro d'aro sa racino se retrobo dins mant'un remèdi pèr ajuda à la circulacioun dóu sang di cambo e peréu di moureno.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Ruscus
Famiho : Asparagaceae
Famiho classico : Ruscaceae
Ordre : Aspargales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printems
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Garrigo
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Ruscus aculeatus L., 1753
Esparset(-coucha)
Onobrychis supina
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Sainfoin couché, Esparcette couchée.
Descripcioun :Esparset proun coumun que rebalo au sòu e que se recounèis à sis estendard mai long que li carèno. Li flour soun roso veinado de rouge. Li fru porton de pouncho mai o mens longo.
Usanço :Es uno bono erbo pèr la pasturo.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Onobrychis
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Colo
- Tepiero seco
- Basso mountagno
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Onobrychis supina (Chaix ex Vill.) DC., 1805